¡Feliz Cumpleaños!

"Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendía denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs. Macondo was toen een dorp van twintig huizen, opgetrokken uit leem en riet aan de oever van een rivier vol doorschijnende wateren die zich hals over kop naar beneden stortten door een bedding van stenen, glad en wit en reusachtig als voorhistorische eieren. De wereld was nog zo jong dat vele dingen nog geen naam hadden en om ze te noemen, moest je ze aanwijzen met je vinger. Elk jaar, omstreeks de maand maart, zette een haveloze zigeunerfamilie bij het dorp zijn kennistent op en onder een luid kabaal van fluiten en trommels maakten ze dan de nieuwste uitvindingen bekend. Eerst brachten ze de magneet mee. Een zigeuner die zich aan het publiek voorstelde met de naam Melquíades - een dikke man met een woeste baard en handen als mussepootjes - gaf een schokkende demonstratie van wat hij zelf omschreef als het achtste wonder van de wijze alchemisten van Macedonië. Hij ging van huis tot huis en sleepte daarbij twee metalen staven met zich mee en iedereen zag tot zijn stomme verbazing hoe potten en pannen, tangen en stoven van hun plaats kwamen, hoe de planken kraakten onder de wanhopige pogingen van spijkers en schroeven om zich los te wrikken en hoe sinds lang vermiste voorwerpen opdoken op plaatsen waar men ze het meest had gezocht en zich in een rumoerige warboel achter de magische ijzers van Melquíades aan sleepten. 'De dingen leiden een eigen leven,' verklaarde de zigeuner met een raspend stemgeluid. 'Het komt er slechts op aan hun zielen op te wekken.'"